Kuchnia bywa porównywana z laboratorium, i to nie tylko ze względu na samo przyrządzanie potraw. Jej podłoga ma częsty kontakt z detergentami, kwasami, wodą i tłuszczem. Jest narażona na uderzenia, zadrapania i upadek ciężkich przedmiotów, na ścieranie i zabrudzenia.
Podłoga kuchenna musi więc spełniać wielorakie kryteria. Pożądane cechy to: odporność na ścieranie, zabrudzenie i wilgoć, łatwość w utrzymaniu w czystości, bezpieczeństwo (antypoślizgowość), a do tego komfort cieplny. Naturalne jest więc to, że gdy planuje się urządzanie lub remont kuchni, pierwsza decyzja, jaką trzeba podjąć, dotyczy materiału, z jakiego ma być wykonana podłoga (z drewna, z paneli, z płytek ceramicznych), pojawia się też pytanie, czy może ma być pokryta wykładziną.
Podstawowe wymagania przy wyborze płytek
Płytki ceramiczne do kuchni dobieramy według podstawowych kryteriów:
- odporność na ścieranie
- odporność na zabrudzenie
- antypoślizgowość
- odporność na działanie czynników chemicznych
- odporność na uderzeni
– Gdy chodzi o materiał płytek, zdecydowanie polecam gres – mówi Adam Wołynko ze sklepu Ceramika Design we Wrocławiu.– Gres nieszkliwiony jest płytką jednolitą w swojej strukturze, bardzo twardą, odporną na ścieranie i bardzo słabo nasiąkliwą. Do kuchni najlepszy byłby jednak nie ten najbardziej gładki (typu poler), tylko średni – np. lappatto.
Jeśli chodzi o dobór struktury powierzchni, wybór jest bardzo zróżnicowany:
- płytki polerowane lub matowe
- gładkie lub strukturalne. Oba gatunki mają swoje wady: gładkie powodują poślizg, a strukturalne trudniej się czyszczą
- rektyfikowane lub bez rektyfikacji. Płytki rektyfikowane charakteryzują się tym, że wszystkie egzemplarze w pakiecie mają identyczne rozmiary (dokładność do 0,2 mm) i regularne brzegi. Dają efekt gładkiej, o regularnych kształtach powierzchni. Jednak są też droższe niż inne rodzaje płytek.
- płytki przystosowane do cięcia na mniejsze elementy
Niełatwy jest dobór koloru i desenia, bo w katalogach producentów znajdują się setki wzorów i kolorów.
Podłoga z paneli
– Panele w kuchni są u nas jeszcze mało rozpowszechnione, również gdy chodzi o zastosowanie w łazienkach. A przecież nie są wcale gorsze od kafli – mówi doradca ze sklepu ODP Wnętrza we Wrocławiu – Są nawet cieplejsze. Nie należy obawiać się wystąpienia wilgoci i pleśni. Materiały są wodoodporne (aqua protect), a ich krawędzie pokryte specjalnym woskiem. Woda nie przenika do środka, szybko odparowuje. – Zrobiliśmy test – mówi jeden z doradców – zanurzyliśmy płytę w wodzie na 15 godzin. Po wyjęciu z wody jej waga nie uległa zmianie. Oczywiście, jeśli dojdzie do zalania całego pomieszczenia i woda będzie w nim stała kilka dni, dojdzie do zniszczenia paneli – zaznacza specjalista.
Klienci, którzy zastanawiają się nad wyborem materiału typu V-fuga (V-fuga to dwa panele łączone, między którymi biegnie rowek, a całość imituje litą deskę), obawiają się również, że w zagłębieniach będzie gromadził się brud. Ale czyszczenie takiej podłogi – jak zapewniają sprzedawcy z ODP Wnętrza – nie przysparza dodatkowych kłopotów. Zmywa się ją tak samo jak podłogę z desek, a więc wodą z dodatkiem środka myjącego.
– Gdy chodzi o jakość paneli – komentuje Tomasz Mielcarek z firmy Direct Floor w Poznaniu – dobre, markowe i sprawdzone panele zbudowane są na płycie głównej HDF o wysokiej gęstości, czasami już z przeznaczeniem do pomieszczeń o podwyższonej wilgotności. Wysoka gęstość płyty HDF owocuje mniejszą nasiąkliwością i mniejszą tendencją do wchłaniania wilgoci z powietrza. W efekcie panele te nie odkształcają się tak łatwo, jak produkty kiepskiej jakości. Dodatkowo, w zależności od upodobań klientów, mogą to być panele fazowane lub nie.
Na rynku przeważają produkty w formie pełnych desek (to znaczy: jeden panel tworzy jedną deskę), ale pojawiła się też wspomniana już v-fuga. Tak samo jak w przypadku płytek, dostępnych jest wiele wzorów, dziesiątki dekorów. Na przykład: imitacja piaskowca, kamienia zabytkowego (którą spotyka się np. w restauracjach, innych eleganckich wnętrzach), a nawet surowego betonu, imitacja drewna (dąb, wiśnia, grusza, orzech itd.). Do są wyboru deski pełne i podwójne, wraca moda na imitację parkietu z klepek.
– Jeśli kuchnia ma połączenie z tarasem, zastosowanie nawierzchni o identycznym wzorze w jednym i drugim pomieszczeniu optycznie powiększa powierzchnię kuchni. Klienci chętnie z tego korzystają. – Koszty paneli i kafli są porównywalne – oceniają pracownicy ODP Wnętrza – i wynoszą od 80 do mniej więcej 120 zł za metr. 150 zł/m to już górna, wysoka cena panelu. Osobno, oczywiście, obliczamy koszt robocizny.
Wnętrze egzotyczne
„Drewno i woda?” – kręcą głową klienci. Wydaje się, że ten materiał z biegiem czasu ulegnie zniszczeniu pod wpływem wilgoci. Rzeczywiście, jeśli drewno do kuchni, to najlepsze i dobrze zaimpregnowane.
– Najważniejsze, by podłoga była olejowana – podkreśla Tomasz Mielcarek. – Ten środek sprawdza się w kuchni najlepiej, i to z dwóch względów: daje lepsze zabezpieczenie przed wilgocią oraz możliwość łatwego odświeżenia lub odnowienia podłogi bez konieczności cyklinowania. Najbardziej polecane gatunki drewna to egzotyczny teak oraz merbau – jednak często stosuje się, z powodzeniem, również deski dębowe olejowane.
Byle nie dywan
– Drewno jest odpowiednie do zastosowania praktycznie w każdym pomieszczeniu, przy odpowiednim wyborze jego gatunku, rodzaju podłogi i wykończenia – wylicza Tomasz Mielcarek.
Drewno nadaje pomieszczeniu naturalny wygląd, a podłoga jest ciepła i przyjazna dla stóp. Z kolei panele są dobre przede wszystkim dla osób szukających typowo praktycznych rozwiązań. Dobre panele na dobrym podkładzie świetnie sprawdzają się również przy ogrzewaniu podłogowym. Co natomiast zdecydowanie nie pasuje do kuchni, to dywan: będzie się silnie brudził i wchłaniał wilgoć.
Zestawienie:
Płytki ceramiczne | Panele | Drewno | Wykładziny elastyczne |
Całkowicie wodoodporne | Ciepłe | Estetyczne | Ciepłe |
Twarde (szczególnie terakoty i gresy) | Dobrze dobrane – są nie mniej odporne na ścieranie niż kafle | Wymaga specjalnej impregnacji i konserwacji | Łatwe w czyszczeniu |
Higieniczne | Łatwe w instalacji / deinstalacji | Wrażliwe na wilgoć, uszkodzenia mechaniczne i wysokie temperatury | Odporne na wodę, kwasy, tłuszcze |
Chłodne | Łatwe w czyszczeniu | W „niebezpiecznych” miejscach kuchni wymagają zastąpienia innymi materiałami (np. płytkami) | Łatwe w instalacji i deinstalacji |
Śliskie | Duży wybór | Zalecane gatunki: dąb i drewno egzotyczne | Tanie |
Trudne w instalacji i deinstalacji. Trzeba mieć wiedzę i wprawę. | Nie nadają się do renowacji | Drogie | Mniej odporne na działanie wysokich temperatur i ogień |
Podatne na trwałe przebarwienia |
W kuchni można też zastosować podłogę z korka. Korek jest sprężysty, odporny na wodę, zabrudzenia i zmiany temperatury. Musi być jednak powleczony dodatkową warstwą lakieru, by można go było zmywać wodą. Na podłogę w kuchni nadaje się również kamień naturalny. Ze względu na obciążenie stropów powinien być on jednak stosowany na najniższych kondygnacjach budynku, a zawsze na mocnym, dobrze przygotowanym podłożu. Taka konstrukcja podłogi wiąże się jednak z wysokimi kosztami.
Wszystkie wymienione materiały można ze sobą łączyć. Przykładowo na jednolitej powierzchni zbudowanej z drewna, przy zlewozmywaku, zmywarce czy kuchence, wykonuje się „wysepki” z płytek ceramicznych. Dobry projekt podłogi owocuje estetycznym wyglądem całego wnętrza.
Data dodania: 13.10.2011