Dizajn z minionej epoki – rozmowa z Pawłem Machometem

Polub lub udostępnij artykuł w serwisie Facebook

Ikony polskiego dizajnu, niegdyś określane po prostu jako „meble z PRL-u”, w ostatnim czasie znacznie zyskały na popularności. Nie tylko coraz chętniej aranżujemy  za ich pomocą nowoczesne wnętrza, ale i potrafimy je nazwać, podać nazwisko autora czy rok wdrożenia do produkcji. Oznacza to, że moda na stare meble nie przemija, wręcz przeciwnie – ma się coraz lepiej.

Paweł Machomet – architekt wnętrz i projektant mebli. Wykładowca Akademii Sztuki w Szczecinie na Wydziale Architektury Wnętrz. Od 7 lat autor popularnego w Polsce bloga o odnawianiu mebli rzucpanokiem.pl. Kiedy nie pisze, prowadzi warsztaty i wykłady z renowacji mebli.

Źródło: Paweł Machomet

 Kiedy zacząłeś publikować pod szyldem „Rzuć Pan Okiem”?

Paweł Machomet: 28 sierpnia 2012 założyłem profil na Facebooku, który nazwałem „Odnawianie Mebli Drewnianych”. Wrzucałem tam swoje pierwsze realizacje. Chciałem, żeby to było takie moje portfolio dostępne dla każdego, kto zapyta mnie o to, czym się interesuję. Pierwszego grudnia zamieściłem tam zaproszenie do pierwszego posta na rzucpanokiem.pl. Profil na Facebooku istnieje do dziś pod nazwą Rzuć Pan Okiem i tak samo jak dawniej informuję za jego pośrednictwem swoich Czytelników o tym, że na blogu czeka na nich premierowy materiał. W grudniu tego roku będę obchodził swoje siódme blogowe urodziny.

Czy po tych siedmiu latach strychy naszych domów i składziki staroci nadal kryją warte uwagi perełki?

P.M: Oczywiście, że tak! Być może za okrzykniętymi jako kultowe, trzeba porozglądać się nieco uważniej, ale przepięknych starych mebli wciąż można znaleźć całkiem sporo. Dzięki temu, że w ciągu ostatnich lat wiele wzorów określanych niegdyś, jako „mebel PRL” udało się zidentyfikować, przypisać im nazwisko autora oraz rok wdrożenia do produkcji. Wyszukiwanie takich wiekowych obiektów stało się — moim zdaniem — jeszcze ciekawsze, niż kiedy zaczynałem swoją przygodę. Widząc sześć lub siedem lat temu fotel „zajączek” czy „hałasa”, myślałem: „o, stary mebel”.

Skąd pochodzą twoje meble? To prawda, że masz ich u siebie w domu ponad sto?

P.M: Do niedawna miałem ich sto dziewięćdziesiąt sześć, a teraz mam tylko sto osiemdziesiąt cztery. Kilka foteli i krzeseł zaprojektowanych przez Juliusza Kędziorka, Józefa Chierowskiego i Edmunda Homę udało mi się sprzedać. Kupiłem je dawno temu tylko dlatego, że to piękne wzory, a ja trafiłem je na aukcjach w sieci za nieprzyzwoicie niskie pieniądze. Leżały u mnie przez lata rozłożone na części i zbierały kurz. Uznałem, że będzie z nich nieco więcej pożytku, gdy umożliwię cieszenie się nimi z innym miłośnikom dizajnu z minionej epoki.

Źródło: Paweł Machomet

Dlaczego warto poddawać je renowacji?

P.M: To świetny sposób na zachowanie materialnego dorobku poprzednich pokoleń dający tym samym możliwość korzystania z przepięknych wytworów dawnego  przemysłu i rzemiosła współcześnie.

Źródło: Paweł Machomet

Oprócz bloga prowadzisz też warsztaty. Do kogo są skierowane?

P.M: Moje warsztaty to coś dla tych, którzy stawiają pierwsze kroki w samodzielnej renowacji. Uczę ich podstaw pracy ze starym drewnem i elementami tapicerowanymi. W październiku tego roku minęło pięć lat, odkąd jestem w swojej warsztatowej trasie. Na początku były to dwie lub trzy edycje rocznie, ale formuła spodobała się miłośnikom samodzielnej renowacji tak, że z czasem warsztaty prowadziłem raz w miesiącu. W tej chwili częstotliwość trochę się zwiększyła. Śmieję się, że na cztery możliwe weekendy w miesiącu, ja prowadzę swoje warsztaty pięć razy, bo i tak się zdarza. Zainteresowanie jest ogromne i choć tułanie się po różnych miastach daje niekiedy w kość, bardzo mnie to cieszy.

Kto częściej podejmuje się renowacji mebli? Kobiety czy mężczyźni?

P.M: Poprowadziłem dotychczas 59 edycji swoich warsztatów. Uczestnicy pracują w grupach liczących między 12 a 20 osób. Raz zdarzyło się, że w grupie liczącej 16 osób było czterech mężczyzn, to był rekord.

Jakie grzechy popełniamy najczęściej przy odnawianiu staroci?

P.M: Czasami mniej znaczy więcej. Niekiedy nie trzeba wiele, by mebel odzyskał coś z dawnego blasku. Zauważam, że wiele podejmujących się samodzielnej renowacji osób z automatu wymienia  w meblu wszystko, co tylko da się zastąpić czymś nowym. Zastanawiałem się niedawno, do czego to porównać. Pomyślałem, że to trochę tak, jakby chcieć odrestaurować stary obraz i zamiast pozbawić go brudnego werniksu, ubytków w malaturze i płótnie zdjąć wszystko, pozostawiając same krosna, a następnie nabić na nie nowe płótno i od nowa namalować.

Źródło: Paweł Machomet

Dlaczego tak pokochaliśmy DIY? Myślisz, że moda na odnawianie mebli kiedyś przeminie ?

P.M: Odnawianie mebli to zjawisko, które nie pojawiło się nagle i również z dnia na dzień nie zniknie. Tematy powiązane z samodzielną renowacją są dziś na topie, ale mam wrażenie, że nawet jeżeli zostaną wyparte innymi, renowacja dalej będzie uprawianą dziedziną. W tej chwili tak zwani ”wszyscy” podejmują próby ratowania staroci we własnych czterech kątach, głośno się o tym mówi, sklepy budowlane pękają w szwach od rozmaitych produktów możliwych do zastosowania w domu, ale jeżeli za miesiąc lub rok oszalejemy na innym punkcie, jestem pewien, że pracownie renowatorskie dalej będą miały pełne ręce roboty. W końcu chęć odrestaurowania pamiątki po przodkach, kupionej do nowego domu, krzesła sygnowanego nazwiskiem projektanta z lat pięćdziesiątych, wcale nie musi wynikać z tego, co aktualnie jest uznawane za modne i na czasie.

Jakie są twoje plany na przyszłość? Szykują się kolejne warsztaty, nowe projekty?

P.M: Wpisy w moim kalendarzu sięgają na razie roku 2021. Będą kolejne edycje warsztatów, wykłady, nowe posty, publikacje w prasie. Od jakiegoś czasu snuję plany i podejmuję pierwsze działania mające zbliżyć mnie do zakupu zabytkowej nieruchomości.

Rozmawiała: Patrycja Klepczarek

Data dodania: 26.11.2019

Pozostałe wpisy