Tegoroczny Milan Design Week obfitował w wiele nieszablonowych i oryginalnych prac. Wśród nich można było znaleźć m.in. koncepcje, w których zastosowano nietypowe barwienie drewna. Warto przyjrzeć się zwłaszcza projektowi „herringbones” oraz wystawie „alamak!”.
Drewno jest cenione przede wszystkim za swój naturalny i ponadczasowy wygląd. Jesteśmy przyzwyczajeni do tego, że barwy drewna oscylują w obszarach brązów. Jednak z innego założenia wyszli izraelscy oraz japońscy projektanci, którzy postanowili nadać temu surowcowi zupełnie nową kolorystkę.
Więc chodź, pomaluj mój świat!
Izraelski duet – Yael Mer i Shay Alkalay – przedstawił projekt o nazwie „herringbones”. Autorzy podkreślają, że ich praca to wynik ciągłych badań i eksperymentów z różnymi barwnikami. W ten sposób chcą podkreślić zarówno strukturę drewna, jak nieskończone możliwości zdobienia tego materiału.
Uzyskanie różnorodnych barw na drewnie jest możliwe dzięki zanurzaniu desek w kolorowych barwnikach. Naturalne mieszanie barw umożliwia uzyskanie niepowtarzalnych kombinacji kolorów. Udekorowane deski można dowolnie łączyć, co tylko unaocznia potencjał designerski jaki tkwi w drewnie.
Artyści po uzyskaniu na deskach odpowiednich barw i wzorów, postanowili stworzyć z nich meble. W ten sposób uzyskano krzesła i stoły, które zachowują częściowo naturalny wygląd, ale równocześnie wyróżniają się niepowtarzalnym wzorem.
Japoński kunszt
W Mediolanie można było również podziwiać wystawę alamak! To wyrażenie na co dzień stosuje się w Azji Południowo-Wschodniej i oznacza „cóż za niespodzianka” lub „o mój Boże”. W ramach alamak! zaprezentowano dwanaście prac azjatyckich artystów. Wśród nich znalazł się projekt Japończyka Jo Nagasaki. Jego ekspozycja składała się z filiżanek powstałych za pomocą drukarki 3D oraz z nietypowo barwionych stolików wykonanych z drewna.
Kolorowe niespodzianki
ColoRIng shrine table przedstawia trzy stoliki. Niesamowite kolory drewna zostały uzyskane dzięki połączeniu metody barwienia drewna Udukuri oraz metody lakierowania Tsugaru Nuri. Zarówno jeden, jak i drugi sposób, stosuje się głównie w Japonii.
Metoda Udukuri składa się z czterech etapów. Najpierw drewno jest szlifowane. Później pokrywa się je różnymi warstwami farby. Następnie cała powierzchnia jest polerowana. Dzięki temu ściera się niektóre warstwy farby, co umożliwia uwypuklenie słojów drewna. Na koniec surowiec jest lakierowany. W tym przypadku wykorzystano tradycyjną technikę lakierniczą Tsugaru Nuri.
Autor: Radosław Kaczmarek
Data dodania: 24.05.2016